Ένα κλασικό soul άλμπουμ που αποδεικνύει ότι η μουσική με πολιτικό περιεχόμενο μπορεί να είναι συγκρουσιακή και ταυτόχρονα να γαληνεύει την ψυχή.
What’s Going On
Marvin Gaye
17
Όταν Marvin Gaye έφερε στον Berry Gordy, ιδρυτή της Motown, το ομώνυμο τραγούδι του άλμπουμ What’s Going On (1971), ο Gordy φέρεται να είπε ότι ήταν το χειρότερο πράγμα που είχε ακούσει ποτέ. Η μουσική ήταν υπερβολικά χαλαρή, οι στίχοι υπερβολικά πολιτικοποιημένοι. Όμως, αν ακόμη και ο Elvis τραγουδούσε τραγούδια διαμαρτυρίας («In the Ghetto», 1969), γιατί να μην μπορούσε να το κάνει ο Marvin Gaye;
«Είχε πιάσει τον παλμό των πολιτικών και κοινωνικών εξελίξεων στην Αμερική».
Elton John
Η ιδιοφυΐα του άλμπουμ κρύβεται στο πόσο ανάλαφρο είναι. Τα τραγούδια κυλούν και ανασαίνουν, ενώ οι ερμηνείες μοιάζουν φυσικές, ακόμη και οι αυθόρμητες — για παράδειγμα, το σαξόφωνο του Eli Fontaine στο ομώνυμο κομμάτι ηχογραφήθηκε όταν ο Fontaine νόμιζε ότι απλώς έκανε προθέρμανση. Την ίδια χρονιά που οι Sly & The Family Stone διοχέτευαν τον θυμό τους σε πικρή funk (There’s a Riot Goin’ On), ο Gaye μετουσίωνε τον δικό του σε πλούσια μέρη εγχόρδων και Latin κρουστά — σημάδια όχι μόνο ευγένειας, αλλά και φινέτσας. Ακόμα και όταν καταπιάνεται με σκοτεινά θέματα (όπως στο πορτρέτο του εθισμού «Flyin’ High [In the Friendly Sky]» ή στο «Inner City Blues [Make Me Wanna Holler]»), είναι σαν να αιωρείται. Η αποκάλυψη ήταν ότι η πολιτική μουσική δε χρειάζεται να είναι συγκρουσιακή, αλλά μπορεί να είναι ζεστή και ευχάριστη.