Μια τεράστια επιτυχία που έφερε το thrash metal από το περιθώριο στη mainstream κουλτούρα.
Master of Puppets
Metallica
69
Με το Ride the Lightning του 1984, οι Metallica βρέθηκαν ανάμεσα στην παράδοση του underground και στη mainstream αναγνώριση. Η thrash metal, η μαινόμενη και ωμή τέχνη των αουτσάιντερ, ξεκίνησε να μπαίνει σε όλα τα σπίτια. Το άλμπουμ που το διαδέχτηκε, το Master of Puppets, ήταν ακόμα πιο έντονο —σε ταχύτητα, τραχύτητα και επιθετικότητα απέναντι στις δυνάμεις ελέγχου— όμως, παρ’ όλα αυτά, κατάφερε να διευρύνει τον αντίκτυπο του συγκροτήματος. Οι μέρες που οι Metallica περιόδευαν με ένα βανάκι ήταν μετρημένες.
Παρ’ όλη την ακρίβειά του, το Master of Puppets ακούγεται σαν το αποτέλεσμα μερικών session σε ένα γκαράζ. Ο ανέμελος αρρενωπός ήχος των Van Halen και των Mötley Crüe υποσχόταν διασκέδαση (μέσω των γυναικών, των ναρκωτικών και της παντελούς έλλειψης αναστολών), ενώ οι Metallica εξέφραζαν την ανησυχία που φέρνει η πάλη με τις αδιάκοπες αρνητικές σκέψεις — σχετικά με τον πόλεμο («Disposable Heroes»), τον εθισμό («Master of Puppets»), τη θρησκοληψία («Leper Messiah») και την αποτυχία της ψυχιατρικής περίθαλψης («Welcome Home [Sanitarium]»).
Ήταν η πρώτη φορά που μια μουσική τόσο ακραία βρήκε ένα κοινό τόσο ευρύ — και οι Metallica συνέχισαν να το διευρύνουν έκτοτε. Μέσα στα επόμενα πέντε χρόνια έγιναν ένα από τα μεγαλύτερα συγκροτήματα στον κόσμο, φέρνοντας τον θυμό και την αποξένωση από τη σκιά στα στάδια.