Πιο άμεσοι από ποτέ, οι Donald Fagen και Walter Becker μάς χάρισαν ένα αριστούργημα γεμάτο τραγικό ρομαντισμό.
Aja
Steely Dan
73
Το δίδυμο των Donald Fagen και Walter Becker είχε εξελίξει την προσέγγισή του στις ηχογραφήσεις. Πάει η ιδέα μιας συγκεκριμένης ομάδας ανθρώπων που παίζουν μια σειρά από τραγούδια από την αρχή ως το τέλος. Πλέον, ακολουθούσαν μια τακτική κατά την οποία δοκίμαζαν διάφορους μουσικούς για το ίδιο κομμάτι, μέχρι να βρουν έναν ικανοποιητικό συνδυασμό — κι έπειτα τα έκαναν όλα από την αρχή για το επόμενο τραγούδι. Παρά τη σύνθετη αυτή διαδικασία, οι Steely Dan δεν είχαν πετύχει ποτέ ξανά έναν τόσο άμεσο ήχο όσο στο Aja. Υπάρχει η R&B του «Josie», ο ρυθμός του «Black Cow» και το «Peg», το οποίο έμοιαζε με πραγματική χορευτική μουσική και όχι μια αποδόμησή της.
«Οι Steely Dan είναι το συγκρότημα που βρίσκεται πίσω από όλα τα τραγούδια που λατρεύεις αλλά δεν ξέρεις ποιος τα λέει».
Mayer Hawthorne
Στη σκηνή της καλιφορνέζικης pop της δεκαετίας του 1970, ο Fagen και ο Becker είχαν εξ αρχής τον ρόλο των διανοούμενων χίπστερ από τη Νέα Υόρκη που ήταν μεγαλωμένοι με τους ήχους της R&B και της jazz. Όμως, στο Aja ήταν η πρώτη φορά που αυτή η προσωπικότητα έλαμπε τόσο ξεκάθαρα στη μουσική τους. Μπορεί να υπάρχουν πολλοί που να πλησίασαν, αλλά κανένας χαρακτήρας δεν απέδωσε καλύτερα τον τραγικό ρομαντισμό των Steely Dan από εκείνον του «Deacon Blues»: Ένας τύπος που ζει στα προάστια και φαντάζεται πώς θα ήταν αν γινόταν σαξοφωνίστας — όμως, μετά από ένα μεθύσι πεθαίνει σε ένα αυτοκινητιστικό δυστύχημα. Ναι, είναι απροσάρμοστος. Αλλά τουλάχιστον πίστευε σε κάτι.