O ήχος ενός καλλιτέχνη που πετυχαίνει κάτι βαθύ και αρκετά ριζοσπαστικό.
Listen Without Prejudice, Vol. 1
George Michael
91
Με το τρομερό σόλο ντεμπούτο του απέδειξε πως οι μουσικές του συνθέσεις μπορούν να έχουν βάθος, εύρος και ωριμότητα. Στο δεύτερο άλμπουμ του, ο George Michael άλλαξε ρυθμό. Ναι, υπάρχει το «Freedom! ’90», ένα ανεβαστικό single βασισμένο στο πιάνο, το οποίο εδραίωσε τη νέα κουλτούρα των βίντεο κλιπ και μετουσίωσε το πώς η εποχή του Faith είχε μετατρέψει τον Michael σε ένα δημόσιο πρόσωπο στα όρια της καρικατούρας.
Όμως, η ατμόσφαιρα που επικρατεί στο Listen Without Prejudice είναι γεμάτη με λεπτότητα, πολιτική συνείδηση και συναισθηματική απόγνωση. Τα ξύλινα πνευστά φέρνουν στον νου έρημα πεδία μάχης («Mothers Pride»), η αντήχηση δίνει την αίσθηση της αιθέριας απελπισίας (ειδικά στην ανατριχιαστική διασκευή του «They Won’t Go When I Go» του Stevie Wonder) και η αέρινη ακουστική κιθάρα αγγίζει τη folk («Something to Save»). Με επιστέγασμα το επικό «Praying for Time» (που θυμίζει John Lennon), ο συγκεκριμένος δίσκος αποτελεί μια αρκετά ριζική και συναρπαστική δημιουργική πρόοδο — ο ήχος ενός καλλιτέχνη που απομακρύνεται από τα synth pop μονοπάτια και κατευθύνεται προς κάτι πιο διαχρονικό, βαθύ και soul.