Queen B geeft haar draai aan de veranderende popwereld.
36
Toen Beyoncé in december 2013 totaal onverwacht een album dat haar naam droeg uitbracht, stond de wereld versteld. Een van de grootste sterren uit de muziekwereld liet de gebruikelijke opbouw naar een release links liggen en bracht fans op de hoogte op het moment van uitkomen. Maar BEYONCÉ zou ongeacht de manier waarop het is uitgebracht sowieso een hoogtepunt in haar carrière worden. In de veertien nummers zoekt de zangeres artistiek en emotioneel haar grenzen op, door open te zijn over haar onzekerheden, seksualiteit en welzijn. Ook laten de nummers de kracht en veelzijdigheid van haar stem horen.
Aan het begin van het vorige decennium werd het geluid van pop steeds meer bepaald door een elektronisch geluid. Dancepop nam op de radio en in de hitlijsten de plek in die Beyoncé en andere R&B-artiesten rond 2000 nog innamen. Met BEYONCÉ liet de zangeres en ondernemer zien dat, radiosucces of niet, ze nog steeds een van de artiesten was die de dienst uitmaakten in de popwereld. Dat deed ze niet door pop opnieuw uit te vinden, maar door inspiratie te zoeken in de meest aansprekende aspecten van het genre en zo een nieuw stijlboek te creëren.
“Ik werkte dag en nacht in een poging de Beyoncé-code te kraken.”
Op BEYONCÉ werkt de zangeres samen met sterren als Drake, die haar tegenhanger is op het ingetogen ‘Mine’, en Frank Ocean, die met Beyoncé te horen is op het door Pharrell Williams geproduceerde ‘Superpower’. Doordat Beyoncé bereid is haar grenzen te verkennen belandt het album in de buitencategorie – met de trends binnen de popmuziek in gedachten, maar altijd met een eigen, bijzondere invulling daarvan. BEYONCÉ was een keerpunt voor Beyoncé, de start van het stadium in haar carrière waarin ze het popsterrendom opnieuw zou uitvinden, in haar eigen tempo en onder haar eigen voorwaarden.