Een baanbrekende verweving van techno-innovatie en orkestrale compositie.
45
In het openingsnummer van Homogenic zingt Björk: ‘I’m the hunter/I’ll bring back the goods’. Dat spookachtige en stuiterende begin is de perfecte introductie van het derde album van de IJslandse popster. Het is een adembenemend weefwerk van techno-innovatie en orkestrale compositie. De urgentie van de songteksten vloeit voort uit enkele ingrijpende persoonlijke gebeurtenissen, zoals de zelfdoding van een stalker die had gedreigd om Björk met een bombrief om het leven te brengen. De spanning komt tot uiting op het imposante en met strijkers overladen ‘Bachelorette’ (‘I’m a fountain of blood/In the shape of a girl’) en de ballad ‘Jóga’, waarop Björk welhaast als een mythologische sirene zingt.
“Dit was de eerste keer dat ik dacht: oh, er bestaat muziek zonder genre.”
Het album verwierf al snel befaamde fans. Thom Yorke (Radiohead) noemde ‘Unravel’ een van de prachtigste nummers die hij ooit had gehoord (zijn band coverde het in 2007) en modeontwerper Alexander McQueen regisseerde de muziekvideo voor ‘Alarm Call’. Hij was zo enthousiast dat hij een boekwerk van 100 bladzijden met daarin zijn ideeën presenteerde. Het wordt nu gezien als een moderne klassieker, wat ook geldt voor het hele album. Homogenic is een onvergetelijke en eigenzinnige versmelting van elektronische en organische artisticiteit.