Een reggaeklassieker over de hoop dat alles oké zal zijn, en de vrees dat het dat niet zal zijn.
Exodus
Bob Marley & The Wailers
46
Op het moment dat Bob Marley zijn negende album opnam, in 1977, leed Jamaica al jarenlang aan een golf van politiek geweld. Het land werd verscheurd door de twee grootste politieke partijen, Jamaica Labour Party en People’s National Party, elk gesteund door paramilitaire legers en straatbendes. Marley had geprobeerd om de sfeer te verlichten met zijn Smile Jamaica Concert, vlak voor de verkiezingen in december 1976. Twee dagen voor de show werd hij bij een invasie van zijn huis neergeschoten. Toch ging het optreden door.
Op Exodus is er spanning tussen de hoop dat alles oké zal zijn, en de toenemende zorg dat het dat niet zal zijn. Marley nam het album op na zijn vlucht naar Londen. Door die afstand nam zijn optimistische blik op het lot van Jamaica wellicht toe. Maar het album is niet van begin tot eind politiek geladen. De meest opmonterende nummers zijn juist gericht op persoonlijke, romantische en spirituele kwesties, zoals ‘Three Little Birds’, de hopeloze verliefdheid in ‘Waiting in Vain’ en het iconische ‘One Love’.
“Exodus is het baanbrekendste album van Bob en de band, zowel voor henzelf als voor de muziek in het algemeen. Het was een ontzettend revolutionair geluid.”
Ziggy Marley