Een eerbetoon aan het volgen van je eigen kunstzinnige pad.
Blonde
Frank Ocean
5
Frank Ocean had, in de vier jaar tussen zijn debuutalbum channel ORANGE en zijn tweede album blond, al heel wat uit de doeken gedaan over zijn privéleven (hij maakte via social media bekend dat hij verliefd was op een man), maar bleef net zo mysterieus en sceptisch over roem als ooit tevoren. Hij liet af en toe nieuwe muziek horen en verdween vervolgens als sneeuw voor de zon. Achter enorme innovatie gaat echter een heleboel werk schuil, dus toen blond één dag na een 24 uur durende staaltje performancekunst (Endless en een tijdschrift met de naam Boys Don't Cry werd uitgebracht, leek het meer alsof zijn ongrijpbare gedrag deel uitmaakte van een nauwkeurig overwogen mystiek. Zelfs de ogenschijnlijke besluiteloosheid over de officiële spelling van de albumtitel kan achteraf worden gezien als een teken van zijn kenmerkende speelsheid.
Endless toonde de alledaagse schoonheid van Ocean die hout bewerkt in een studio, begeleid door abstracte en meanderende achtergrondmuziek. blond bouwt voort op die ideeën, maar heeft wat meer vorm en een experimentelere, meer minimalistische benadering van Oceans luchtige harmonieën en verhalende songteksten. Zijn zelfvertrouwen was cruciaal bij het creëren van een groots en risicovol multimediaproject als tweede album. Het is ook terug te horen in de songs: zijn stem klinkt zekerder ('Solo') en hij is bereid om zijn eigenzinnige impulsen te verdiepen ('Good Guy', 'Pretty Sweet').
Hoewel de zeventien nummers van blond samen nog geen uur duren, bevat het album een sprankelend canvas boordevol ideeën. Het album onderstreept dat het loont om je eigen kunstzinnige pad te volgen en daarbij erop te vertrouwen dat het publiek je tegemoet komt. En dat is wat er gebeurde. Ocean bleek een artiest uit duizenden te zijn, die wonderwel paste bij de complexiteiten en tumultueuze veranderingen van de jaren 10.
“Ik vertel hem steeds dat ik meer hou van Blonde dan van channel ORANGE. Maar ik hou niet van vergelijken. De losse structuur en akkoorden op Blonde spreken me meer aan.”
Tyler, The Creator