Usher Raymond vindt zijn ultieme vorm op zijn vierde, dramatische album.
95
Mocht 2004 goed in je geheugen gegrift staan, dan weet je hoe onontkoombaar het vierde studioalbum van USHER dat jaar was. Dit was Usher Raymond in zijn volmaakte vorm: niet meer het kneedbare talent onder de hoede van topproducers en mentoren, maar een zelfbewuste en zelfstandige artiest op de toppen van zijn kunnen.
“Ik kan een hiërarchie van eerlijkheid maken. Naast oprechte alledaagse eerlijkheid zijn er bekentenissen.”
In het titelnummer van het album bekent USHER overspel; in het vervolg, de single 'Confessions, Pt. II', wordt het drama verder opgeschroefd als blijkt dat de vrouw met wie hij overspel pleegde drie maanden zwanger is. In de afsluiting van het verhaal, 'Burn', toont hij berouw over het stukmaken van zijn relatie.
En hoewel die trilogie aangrijpend was, zijn er ook volop hits te vinden op Confessions. Samen met Lil Jon en Ludacris vertolkt USHER in 'Yeah!' de uitgelaten sfeer van de scene in Atlanta in die tijd, en met 'My Boo' levert hij samen met Alicia Keys een van de grootste duetten van de jaren 2000. Confessions heeft een status verworven waar nog maar weinig albums in de 21e eeuw aan kunnen tippen, en de invloed ervan kun je meten aan de pogingen van zoveel artiesten om het te evenaren.