Niezapomniany i trwały wzór radzenia sobie, gdy wszystko się sypie.
Rumours
Fleetwood Mac
11
Zrozumienie, czemu Rumours stał się tak wpływowym albumem, wymaga przyjrzenia się muzyce tamtych czasów. Była to epoka Eagles i Lindy Ronstadt — artystów, którzy jak Fleetwood Mac łączyli intymność piosenki autorskiej z łagodnym podejściem do rock’n’rolla. Ale do tej epoki należeli też Boston, Foreigner, Pink Floyd i cały zalew zespołów, które wyniosły ambicje rocka z lat 60. na komercyjne wyżyny. Gdzieś pośrodku tej drogi znalazł się Rumours, który —jak na album sprzedany w ponad 10 milionach egzemplarzy — jest pewnie nieco zbyt niepokojący.
I chociaż album — wraz z głośnymi, trudnymi okolicznościami jego powstania, w tym implozją dwóch związków wewnątrz zespołu — wydaje się tak symboliczny dla bardzo konkretnego rodzaju folgowania sobie w południowej Kalifornii z połowy lat 70., to Rumours nie przetrwałby próby czasu, gdyby nie wywołał tyle bólu. Późniejsze pokolenia może i znają go dzięki „Dreams”, który podbił platformę TikTok, lub serialowi Daisy Jones and the Six czerpiącemu z tego melodramatyzmu i mitologii — ale go znają.