Kultowy pożegnalny manifest ikony rapu lat 90.
62
W ciągu mniej niż pięciu lat nagrywania najbardziej skomplikowana postać w hip-hopie ukazała wiele obliczy. 2Pac był politycznym podżegaczem na Strictly 4 My N.I.G.G.A.Z. z 1993 r., introspektywnym pamiętnikarzem na Me Against the World oraz rozgorączkowanym zapaleńcem w projekcie Makaveli, wydanym pośmiertnie w 1996 r. Jednakże 27 utworów na All Eyez on Me — ostatnim albumie wydanym za jego życia — przedstawia 2Paca jako twardziela od gangsta rapu i jednego z najbardziej wpływowych królów G-funku lat 90.
„Zawsze będę miał potrzebę osiągnięcia pewnego standardu w kwestiach empatii i współczucia na nagraniu, tak jak w swojej muzyce robił to 2Pac”.
Choć na All Eyez on Me nie brak utworów, przy których łezka się w oku zakręci („Life Goes On”), kawałków sprośnych („What’s Ya Phone #”) czy opowiedzianych z pasją historii („Shorty Wanna Be a Thug”), płyta słynie z buntowniczych hymnów w stylu „Ambitionz Az a Ridah” czy „Picture Me Rollin’”, w których 2Pac prezentuje się jako przebojowy, niekwestionowany mistrz słowa, słusznie okrzyknięty ikoną gangsta rapu lat 90.