12 บทเพลงแห่งความหวาดหวั่น การถูกลืมเลือน และความหวัง
OK Computer
Radiohead
12
ใช่ว่าทุกอัลบั้มที่มีทั้งความกล้าบ้าบิ่น ความล้ำ และความรู้สึกที่ชวนวิตก จะตราตรึงและได้รับการยอมรับอย่างแพร่หลายได้อย่าง OK Computer ชัยชนะครั้งนี้ไม่เพียงแต่เป็นการประกาศพรมแดนใหม่ในการสำรวจดนตรีร็อค แต่ยังพูดถึงกระแสความสนใจและความกังวลเกี่ยวกับอุปกรณ์ไฮเทคที่ผุดขึ้นรอบตัวเราก่อนโลกจะก้าวเข้าสู่สหัสวรรษ ในบรรดา 12 เพลงแห่งความหวาดหวั่นและการสูญไปจากความทรงจำ Thom Yorke นั้นแสดงความรู้สึกแปลกแยกจากสังคมรอบข้าง จนถึงขั้นอยากให้มนุษย์ต่างดาวลักพาตัวเขาไปสักที เขาจะได้เห็น “the world as I’d love to see it” อัลบั้มนี้เป็นดั่งวังวนของเพลงที่ชวนให้รู้สึกไม่สบายใจอย่างยิ่งยวด แต่ขณะเดียวกันก็ดึงดูดใจอย่างน่าประหลาด การเรียบเรียงซาวด์ร็อคแอนด์โรลขึ้นใหม่ด้วยความปรารถนาที่จะยกระดับให้เทียบเท่าเพลงคลาสสิกทำให้อัลบั้มนี้เป็นหนึ่งในรากฐานที่สำคัญที่สุดของเพลงร็อคเลยทีเดียว
ถึงจะเต็มไปด้วยความหวาดหวั่น แต่ OK Computer ก็ยังแสดงออกซึ่งความหวัง และยังคงถ่ายทอดความเชื่อที่ว่า เราสามารถพุ่งทะยานไปสู่ความก้าวหน้าได้โดยไม่ต้องแลกกับศีลธรรม และถ้ายังจะพอมีหนทางบรรเทาความรวดเร็วอันชวนสับสนของทุกสิ่ง มันก็คงเป็นอะไรง่ายๆ อย่างคำว่า “Idiot, slow down” ที่ Thom ร้องไว้ในเพลงปิดอัลบั้มอย่าง “The Tourist” ตลอดเวลาหลายสิบปีนับตั้งแต่ OK Computer ได้ทำให้ Radiohead กลายเป็นผู้วางมาตรฐานใหม่ของวงการเพลงร็อค การโอดครวญถึงความโดดเดี่ยวแบบในอัลบั้มนี้ก็มีแต่จะหนักข้อขึ้นเรื่อยๆ แต่ความเชื่อว่าโลกนี้ยังมีทางออกและความหวังเช่นในอัลบั้มนี้ก็ยังคงอยู่ไม่เสื่อมคลาย