ในปี 2001 ถึงเขาจะเป็นที่สุดของยุค แต่ก็ยังไม่หยุดพิสูจน์ตัวเอง
The Blueprint
JAY-Z
13
ก่อนหน้านั้นเพียงไม่กี่ปี ไม่มีค่ายไหนยอมเซ็น JAY-Z เข้าสังกัด แต่เมื่ออัลบั้มนี้ถูกปล่อยออกมา เขาก็ไม่เพียงต้องแบกทั้งซีนฮิปฮอปไว้บนบ่า แต่ยังต้องทำให้เพลงแนวนี้เป็นที่ยอมรับในสายตาคนฟังที่ยังดูถูกเขาว่าเดี๋ยวมาแล้วก็ไป เมื่อ The Blueprint ถูกปล่อยออกมาในวันที่ 11 กันยายน 2001 มันได้กลายเป็นอัลบั้มคลาสสิกตลอดกาลในทันที นี่คือผลงานที่ทั้งดุดัน (“Takeover”) หยิ่งผยอง (“Girls, Girls, Girls”) ขี้เล่น (“Izzo [H.O.V.A.]”) และไม่อายที่จะเผยความอ่อนแอ (“Song Cry”) ซึ่งนอกจาก LL Cool J แล้ว ก็คงไม่มีใครในซีนฮิปฮอปที่ลาวงการแล้วกลับมาผงาดได้แบบ JAY-Z
The Blueprint ยังดันเพดานการเขียนเนื้อเพลงให้กับวงการฮิปฮอปกระแสหลัก ในขณะที่หวนกลับสู่สไตล์ดั้งเดิมของมันไปด้วย และด้วยแซมเพิลดนตรีร็อคคลาสสิกและโซลที่ใส่เข้ามาในอัลบั้ม (ส่วนหนึ่งต้องยกเครดิตให้โปรดิวเซอร์วัยเยาว์ที่ชื่อ Kanye West) ผลลัพธ์จึงออกมาเป็นงานเพลงที่มีส่วนทำให้แร็พมีที่ยืนในประวัติศาสตร์ดนตรีต่อไป
“มาดูงานรุ่นพี่ไว้ซะนะ พวกแร็พเปอร์รุ่นใหม่...เขาโชว์ฝีมือให้ดูแล้วว่าของแท้เขาทำกันยังไง”
Playboi Carti
Jay แร็พในเพลง “Blueprint (Momma Loves Me)” ไว้ว่า “Reasonable Doubt, classic/Shoulda went triple” ซึ่งเป็นการนึกย้อนถึงอัลบั้มแรกของเขา และยังเป็นข้อย้ำเตือนว่าเขายังไม่ลืมความผิดพลาดเก่าๆ หากสงสัยว่าคนที่เป็นที่สุดของยุคยังต้องพิสูจน์ตัวเองอยู่ไหม The Blueprint ก็จะให้คำตอบว่า แม้จะมีทุกสิ่งที่ต้องการ แต่ Jay ก็ยังไม่เคยพอ