ซุปเปอร์กรุ๊ปผู้ค้นพบที่ทางของตัวเอง และวางเดิมพันครั้งใหญ่แบบแหวกแนวยิ่งกว่าเดิม
27
คงมีบ้างที่เราจะรู้สึกแปลกๆ ในครั้งแรกที่ได้ฟังอัลบั้มเปิดตัวของพวกเขาเมื่อปี 1969 เพราะมันคือบลูส์ร็อคแบบอังกฤษที่ช้ากว่า หนักแน่นกว่า และโหวกเหวกกว่า แต่เพียง 8 เดือนหลังจากนั้น สิ่งที่เคยประดักประเดิดก็พลันลงตัวในอัลบั้ม Led Zeppelin II ประสบการณ์การทัวร์ที่พวกเขาสั่งสมมาถูกกลั่นออกมาเป็นหลายเพลงที่ถือกำเนิดหรือพัฒนามาจากการแสดงสด ส่วนเพลงอื่นๆ (โดยเฉพาะ “Whole Lotta Love”) ก็สะท้อนความสัมพันธ์ระหว่างสมาชิกในวงที่ทำให้ดนตรีของพวกเขามีความตรงไปตรงมามากขึ้น แต่ในขณะเดียวกันก็ทำให้พวกเขากล้าวางเดิมพันครั้งใหญ่ที่แหวกแนวยิ่งกว่าเดิม
แม้ว่าหลายเพลงของ Led Zeppelin จะได้รับอิทธิพลอย่างหนักหน่วงจากเพลงบลูส์ของชาวอเมริกันผิวดำ แต่ความเป็นจริงและสิ่งที่พวกเขาสร้างไว้นั้นซับซ้อนยิ่งกว่า ลองฟัง Led Zeppelin II แล้วคุณจะได้ยินสุ้มเสียงของกลุ่มชายหนุ่มชาวอังกฤษที่ซึมซับเพลงบลูส์มาใช้ ไม่ใช่เพื่อภาพลักษณ์ที่ดูก้าวหน้า แต่เพื่อส่งต่อภูมิปัญญาของแนวเพลงที่น้อยคนนักจะรู้ อย่างซาวด์กลิ่นอายเคลติกที่ให้ความรู้สึกถึงป่าทึบและหมอกหนาใน “Thank You” หรือการที่ Jimmy Page เอาวิธีการเล่าเรื่องของ J. R. R. Tolkien มาเป็นแรงบันดาลใจและรังสรรค์ขึ้นเป็นเพลง “Ramble On” เป็นต้น Led Zeppelin II คือหลักฐานที่บ่งบอกว่า วงนี้รู้วิธีทำเพลงร็อคจากอิทธิพลบลูส์ให้กลายมาเป็นซาวด์ที่ไม่ซ้ำใครได้แล้ว