จะสานต่ออัลบั้มสุดขบถได้ยังไงน่ะเหรอ ก็ต้องทำอีกอัลบั้มให้ขบถยิ่งกว่าเดิมยังไงล่ะ
Kid A
Radiohead
33
หลังจากที่อัลบั้ม OK Computer ในปี 1997 ถือกำเนิด Thom Yorke ก็เริ่มเซ็งกับการอยู่ในกรอบวงร็อค Radiohead จึงพร้อมที่จะแหกกฎเกณฑ์ทั้งหมดด้วยความกดดัน การตะคอก และความบ้าคลั่ง และสิ่งที่เกิดขึ้นก็คือ Kid A ได้กลายมาเป็นการปฏิวัติสุดขบถในลำดับที่ 2 ของพวกเขาในบรรดาอัลบั้มทั้งปวง
“ศิลปินและนักดนตรีทุกคนต้องผ่านช่วงเวลาที่ต้องฉุกคิดเกี่ยวกับสิ่งที่กำลังทำอยู่อีกครั้ง”
Thom Yorke
Radiohead
ด้วยซีเควนซ์ที่ชวนวิงเวียนและเสียงร้องของ Thom ที่ซ้อนทับกันไปมาหลายต่อหลายไลน์ราวกับเป็นภาพวาดของ M.C. Escher เพลง “Everything in Its Right Place” จึงเป็นทั้งการเย้ยและผลงานที่ผ่านการคิดมาเป็นอย่างดี ประหนึ่งโชว์ความเก๋าของวงที่พลิกจากเพลงอย่าง “Creep” มาสู่ซาวด์ที่จัดว่าหลอนไม่เบา แต่นี่ยังเป็นแค่น้ำจิ้ม เพราะอัลบั้มนี้ยังมาพร้อมทั้งไลน์เบสสุดคลั่งและฮอร์นโหยหวนใน “The National Anthem” เสียงโอเปร่าสั่นเครือใน “Motion Picture Soundtrack” หรือซาวด์กีตาร์ที่ไปทางนั้นทีทางนี้ทีและการพึมพำไม่เป็นภาษาใน “In Limbo” เรียกได้ว่าอัลบั้มนี้คือการเปิดพื้นที่ใหม่ๆ ให้ Radiohead ได้ออกสำรวจในทุกแทร็ก แต่ละแทร็กถูกทอดสมอลงไป แม้จะมองเห็นได้ไม่ชัด แต่ก็มั่นคงพอให้พวกเขาได้ลุยต่อไปยังดินแดนที่ไม่คุ้นเคย