Wu-Tang Clan เขย่าซีนแร็พด้วยบีทลื่นไหลและไรม์ดุดันในผลงานชิ้นเอก
Enter the Wu-Tang (36 Chambers)
Wu-Tang Clan
37
ในปี 1993 Wu-Tang Clan เป็นตัวแทนของความดุดัน ป่าเถื่อน และน่าเกรงขาม ต่างจากแนวเพลงจีฟังก์ที่เหมือนหลุดออกมาจากหนังแก๊งสเตอร์บาโรก ถ้ากรู๊ฟแสนรุ่มรวยที่พร้อมให้เปิดฟังบนท้องถนนของ Dr. Dre เป็น Terminator 2 โปรดักชันดิบๆ บิดเบี้ยว และเลือดสาดของ RZA ในอัลบั้มแรกของ Wu-Tang Clan ก็ถือเป็น Reservoir Dogs พวกเขามาจากชุมชนที่ด้อยโอกาสที่สุดของนิวยอร์ก ซึ่งตั้งอยู่บนเกาะ Staten จริงๆ ที่ไม่ใช่ Staten Island และซาวด์จากที่แห่งนี้ ไม่ว่าจะเกิดจากธรรมชาติหรือการปรุงแต่ง ก็มีผู้ฟังในกลุ่มของตัวเองเสมอ ทั้งเสียงของจิตวิญญาณที่แตกสลาย เสียงเอฟเฟกต์จากหนังกังฟูลึกลับ เสียงที่บูดบวมของไลน์คีย์บอร์ด เสียงเทป เสียงดีดนิ้ว และเสียงพูดติดอ่าง
Wu-Tang ถือกำเนิดมาในฐานะศิลปินกลุ่ม 9 คน เหมือนกับที่หลายคนสร้างกลุ่มเล็กๆ ขึ้นมาหลังยุค MTV พวกเขามีสไตล์การแร็พและเสียงร้องที่ต่างกัน ทั้งบทกวีบีทสุดเหี้ยมโหดของ Raekwon, Ghostface Killah และ Inspectah Deck การสลับระหว่างการร้องแบบคนเมากับการแผดตะโกนของ Ol’ Dirty Bastard คำคุยโวและโฟลวอัจฉริยะของ GZA และ Masta Killa เสียงสั่งเอะอะของ RZA เสียงหยาบกระด้างของ U-God และฝีปากคมกริบของ Method Man ที่ได้เฉิดฉายในแทร็กที่มีชื่อเหมือนตัวเขาเองเป็นที่เรียบร้อย
การถ่ายทอดความทรงจำอันแสนเศร้าผ่าน “Can It Be All So Simple”, “C.R.E.A.M.” และ “Tearz” ได้สร้างไตรภาคของการเล่าเรื่องที่ปลุกเร้าใจ Wu-Tang Clan ได้จัดเตรียมทางสะดวกที่จะพาไปสู่ตำนานและบทกวีของพวกเขา โดยศิลปินเหล่านี้เป็นแบบอย่างของความป่วน และทุกคนที่มาจากกลุ่มคนดนตรีในรูปแบบเดียวกันนี้อย่าง Odd Future ไปจนถึงแร็พเปอร์นักเล่นคำอย่าง Logic แก๊งสเตอร์อย่าง Pusha T และเจ้าของแนวทางสุดลิ่มทิ่มประตูอย่าง Young Thug ต่างก็ได้รับอิทธิพลมาจาก Wu-Tang Clan ไม่ทางใดก็ทางหนึ่ง
