การดำดิ่งในอารมณ์สุดชวนฝันสะท้อนความทะเยอทะยานสุดยิ่งใหญ่ของวงขวัญใจชาวกอธ
Disintegration
The Cure
56
ท่วงทำนองอันเป็นเอกลักษณ์ใน The Head on the Door ถือเป็นการบอกลาซาวด์ดนตรีเข้มข้นแฝงความอึดอัดของผลงานในช่วงยุคต้น 80 ของ The Cure เพราะในเวลา 4 ปีให้หลัง อัลบั้มลำดับที่ 8 ของวงขวัญใจชาวกอธวงนี้ก็มาพร้อมกับสัญชาตญาณเพลงป๊อปที่แหลมคมขึ้น รวมถึงวิสัยทัศน์ของพวกเขาก็ขยายใหญ่จนเรียกได้ว่ามหีมา
“เมื่อฟังถึงเพลง Disintegration มันก็ยิ่งประหลาดและมืดหม่นขึ้นเรื่อยๆ แล้วผมก็อินกับมันมาก”
Kaskade
Disintegration คือการลงลึกไปยังอารมณ์ความรู้สึกเดียว นั่นคือความโหยหาและความเศร้าโศกแบบฝังลึก โดยทั้งได้รับและส่งอิทธิพลกระแสดนตรีแนวชูเกซและดรีมป๊อปของฝั่งอังกฤษ เพลงอัลเทอร์เนทีฟร็อคหลักๆ อย่าง “Pictures of You”, “Lovesong” และ “Fascination Street” นั้นก็ติดหูไม่ต่างจากเพลงอื่นๆ ในแคตตาล็อก แต่ทางวงก็มีการปรับจูนอารมณ์ส่งผลให้คีย์เมเจอร์ในเพลง “Plainsong” ฟังดูทุ้มและแน่นมากกว่าที่จะโปร่งสว่าง
ในอัลบั้มยังคงก้องไปด้วยสุ้มเสียงหม่นๆ อันเป็นเอกลักษณ์ของวง แต่การดำดิ่งลงสู่ความสิ้นหวังในครั้งนี้กลับกลายเป็นเรื่องที่น่ายินดีอย่างประหลาด ราวกับว่า Robert Smith ได้ค้นพบแล้วว่าการใช้ความเหงาห่อหุ้มตัวเองในค่ำคืนที่หนาวเหน็บที่สุดเป็นวิธีเดียวที่จะทำให้รู้สึกอบอุ่นได้ และในตอนนั้นเองที่เขาได้นำพาความกอธและแฟน ๆ กอธเข้าสู่กระแสหลักไปโดยปริยาย