นูการาจร็อคสุดเก๋สำหรับคนยุคหนึ่งที่พยายามจะมีช่วงเวลาดีๆ ในยุคที่อะไรๆ ก็แย่
Is This It
The Strokes
68
มีเพียงไม่กี่อัลบั้มในประวัติศาสตร์เพลงร็อคสมัยใหม่ ที่สามารถส่งแรงกระเพื่อมชนิดพลิกวงการได้ในพริบตาแบบที่ Is This It ทำในปี 2001 เพราะจู่ๆ ก็ดูราวกับว่าร็อคแอนด์โรลนั้นมีความกิ๊บเก๋ขึ้นมา ส่วนทรงผมก็เริ่มออกแนวเซอร์ๆ และมุมเบลเซอร์มือสองในร้านขายเสื้อผ้าวินเทจแถวบ้านก็ดูแน่นขึ้นถนัดตาเพียงชั่วข้ามคืน แม้จะเป็นไปไม่ได้เลยที่จะแยก The Strokes ออกมาจากวงอื่นๆ ในแนวเดียวกันในยุคเปลี่ยนผ่านสู่สหัสวรรษใหม่เหมือนกัน ไม่ว่าเป็นวงจากนิวยอร์กบ้านเดียวกัน (Yeah Yeah Yeahs, Interpol, TV on the Radio) หรือจากที่ที่ไกลออกไป (The Hives, The White Stripes, The Libertines) แต่ Is This It กลับมีส่วนผสมที่แสนเฉพาะตัวของความเกรอะกรังและความน่าดึงดูดใจ ที่ทำให้รู้สึกว่าการเปลี่ยนแปลงครั้งยิ่งใหญ่กำลังจะมา
ที่สำคัญที่สุดคือเพลงบอกเลิกอย่างไม่เหลือเยื่อใยอย่าง “Someday” และ “Last Nite” ที่ได้นำเอาดนตรีที่ไม่อยู่ในกระแสของยุคก่อนๆ อย่างซาวด์แบบหนุ่มสาวคนเมืองที่โดดเด่นไม่เหมือนใครแบบ The Velvet Underground และ Iggy Pop หรือความโรแมนติกแสนรวดร้าวแบบ The Smiths หรือ The Cure ในยุคแรกๆ มาทำใหม่ให้เป็นดนตรีป๊อปกระฉับกระเฉงและสามารถเต้นไปกับเพลงได้มากขึ้น ถ้ามีจักรวาลอื่นที่ดีกว่านี้ สิ่งแรกที่เราจะนึกถึงเมื่อพูดถึงนิวยอร์กในฤดูใบไม้ร่วงปี 2001 ก็คงจะเป็น The Strokes แต่กลายเป็นว่า อัลบั้มเดบิวต์และผลงานทั้งหมดของพวกเขาดันกลายมาเป็นสัญลักษณ์ของคนยุคหนึ่งที่พยายามจะมีช่วงเวลาดีๆ ในยุคที่อะไรๆ ก็แย่