ดิบแต่ยังคงอ่อนโยน อัลบั้มที่ได้กลายเป็นหมุดหมายสำคัญของวงการเพลงอิเล็กทรอนิกฝั่งอังกฤษไปโดยปริยาย
Untrue
Burial
94
ทันทีที่ Untrue ถูกปล่อยออกมาในปี 2007 อัลบั้มนี้ก็ได้กลายเป็นหมุดหมายสำคัญของวงการเพลงอิเล็กทรอนิกฝั่งอังกฤษไปโดยปริยาย ซึ่งส่วนหนึ่งเป็นเพราะออร่าความลึกลับที่ปกคลุมตัวตนที่แท้จริงของ Burial (จนถึงทุกวันนี้ William Emmanuel Bevan ก็ยังแทบไม่เคยให้สัมภาษณ์เลย) ตัวอัลบั้มนั้นมีความดิบ แต่ไม่หยาบกระด้าง ด้วยเสียงร้องสไตล์ดนตรีเฮาส์ที่มาเติมความอ่อนโยนให้กับเสียงเบสหม่นหมองโฉ่งฉ่าง โดย “Archangel” เพลงลำดับที่ 2 ของอัลบั้ม อาจเป็นหนึ่งในเพลงที่มีคนจำได้มากที่สุดในวงการดนตรีอิเล็กทรอนิก ด้วยท่อนแซมเปิลเสียงโซปราโนที่ลดพิตช์ลงมา พร้อมประโยคที่ว่า “Holding you/Couldn’t be alone/Couldn’t be alone/Couldn’t be alone” (William เขียนและโปรดิวซ์เพลงนี้ในเวลาเพียง 20 นาที หลังจากที่สุนัขของเขาได้ตายจากไป)
แทร็กส่วนใหญ่ของอัลบั้ม Untrue นั้นฟังดูเหมือน William พยายามที่จะดึงเสียงของความอ้างว้างในยามราตรีออกมา เขาเขียนและโปรดิวซ์ผลงานชิ้นนี้ตอนกลางคืน โดยยืนยันที่จะทำเพลงไปจนถึงช่วงพระอาทิตย์ตกดิน ซึ่งเพลงอย่าง “In McDonalds” และ “Homeless” ก็เป็นเครื่องบ่งชี้ถึงวิธีการทำงานแบบนั้น และด้วยการที่ชุดเพลงนี้ทำให้ระลึกถึงอารมณ์สิ้นหวังอย่างเงียบๆ ทั้งในชื่อเพลงและภาคดนตรีที่มีความมินิมอล ผลลัพธ์ที่ได้คือดนตรีอิเล็กทรอนิกที่ทั้งเข้าถึงความเป็นมนุษย์และกระแทกใจอย่างลึกซึ้ง