ภาพบันทึกความฟุ้งเฟ้อยุค 70 และเพลงประกอบของความตกต่ำ
99
เมื่อต้นปี 1976 วง Eagles ปล่อยอัลบั้มรวมเพลง Their Greatest Hits 1971-1975 ที่ต่อมาได้ค้างอยู่ในชาร์ต Billboard 200 นานถึงครึ่งทศวรรษ และกลายมาเป็นอัลบั้มที่ขายดีที่สุดในอเมริกาประจำศตวรรษที่ 20 แต่กว่าเพลงที่ดังที่สุดและถือเป็นจุดสูงสุดในชีวิตนักดนตรีของวงจะออกตามมา ก็ใช้เวลาหลายเดือนหลังจากนั้น นั่นก็คือเพลงชื่อเดียวกับอัลบั้มอย่าง Hotel California ผลงานที่ลบล้างรากดนตรีคันทรีร็อคของวงที่ยังพอหลงเหลืออยู่บ้างให้ออกไปจนหมดสิ้น และทำให้เพลงนี้กลายเป็นเพลงประจำสนามฟุตบอลทั่วโลก
การเปลี่ยนสถานะครั้งนี้ได้รับอานิสงส์ใหญ่หลวงจากสมาชิกใหม่อย่างมือกีตาร์ Joe Walsh ผู้ซึ่งตอกย้ำถ้อยคำพรรณนาสุดหลอนของ Don Henley ด้วยท่อนโซโล่กีตาร์ที่เปี่ยมอารมณ์ที่สุดท่อนหนึ่งในประวัติศาสตร์เพลงร็อค ความผยองนี้ยังเผื่อแผ่ไปถึงเพลงที่ชวนกระทืบเท้าตามอย่าง “Victim of Love” และผลงานกลิ่นดิสโก้อย่าง “Life in the Fast Lane” ซึ่งเป็นบทสรุปแนวคิดแบบสุขนิยมในฮอลลีวูด ส่วน Hotel California นั้นเป็นทั้งการนำเสนอภาพความฟุ้งเฟ้อของยุค 70 จากมุมของคนนอก และเพลงประกอบของความตกต่ำอันโหดร้ายที่ไม่อาจหลีกเลี่ยงได้
“มีการกระทบกระทั่งกันอยู่บ้าง แต่ทั้งหมดก็คือความสร้างสรรค์ และในที่สุดเราก็ได้ไปถึงความสำเร็จในระดับที่เราไม่เคยคิดฝันมาก่อน แล้วทุกสิ่งก็เปลี่ยนไปตลอดกาล”