Dağınıklık hissi üzerine korkusuz, yüzleştirici ve umut dolu bir meditasyon.
Jagged Little Pill
Alanis Morissette
31
Alanis Morissette’in memleketi Kanada’da Top 40’a giren, gençlere yönelik iki pop çalışmasının ardından yayımladığı rekorlar kıran bu üçüncü albümü, şiirsel, açık sözlü, idealist, alaycı ve nahifti. Albüm aynı zamanda din, teknoloji ve çocuk ruhlu erkeklere yönelik, o zamandan bu yana çok az sanatçının yaklaşmaya cesaret edebildiği keskin kenarlı eleştirileriyle korkusuz ve çatışmacı bir atmosfere de sahipti. 21 yaşındaki eski Nickelodeon yıldızı, 1995’te plak şirketi tarafından kovulduktan sonra yeniden ortaya çıktığında, keskin dünya görüşüyle farklı bir etki yarattı ve aralarında Taylor Swift ve Olivia Rodrigo’nun da bulunduğu gelecek nesil şarkıcı/şarkı yazarları için hem açık hem de kırılgan yeni bir yol sundu.
“Kendime, tüm kalbimle sevene kadar yazmayı bırakmayacağımı söylediğimi hatırlıyorum.”
Alanis Morissette
Albümün radyo dostu atmosferinin ve ışıltılı armonilerinin altında yaşamın dağınıklığı ve sıradanlığı üzerine gözlemler vardı. İnsanların zayıflığı, All I Really Want’ta dikkatini dağıtan, Head Over Feet’te ise mutlulukla yönünü şaşırtan bir tema oldu. Albümün odağı her ne kadar hayal kırıklığı olsa da mirası ise umutlu olmak, yaralanmanın, çığlık atmanın ve öğrenmenin de nihayetinde yaşamın birer parçası oldukları fikriydi. Alanis, belki de bu yüzden tüm kızgınlığına ve öfkesine rağmen kendisine karşı nispeten nazik. Artık sigaralar ve taksilerden ibaret bir zaman kapsülüne dönüşen Hand in My Pocket’ta, her şeyi çözemediği için kendini affediyor.