Yumuşak ritimler, sert kafiyeler: Rap sahnesini sallayan bir başyapıt.
Enter the Wu-Tang (36 Chambers)
Wu-Tang Clan
37
Wu-Tang Clan, 1993 yılında, G-funk’ın barok atmosferli gangsta dünyasına acımasız, gaddar ve şiddetli bir alternatif sundu. Eğer Dr. Dre’nin yüksek groove’larını Terminatör 2 olarak betimlersek, RZA’nın cızırtılı, sert ve bozuk prodüksiyonları, Rezervuar Köpekleri’ydi. New York’un müzikte en az temsil edilen bölgelerinden biri olan Staten Adası çıkışlı ekip, başlangıçta doğaları ve yetiştirilme tarzları gereği, kendi fanusu içinde bir sesti: Aşındırılmış soul break’leri, esrarengiz kung fu filmlerinden alıntılar, abartılı klavye düzenlemeleri, kayıt sesleri, çıtırtılar ve kekelemeler.
Topluluk, MTV çağı gruplaşmalarından biri olarak, farklı tarzların ve seslerin birbirine karıştığı dokuz üyeli bir ekip olarak ortaya çıktı. Raekwon, Ghostface Killah ve Inspectah Deck’in şiirsel beat’leri, Ol’ Dirty Bastard’ın sallantılar ve çığlıklar arasında mekik dokuması, GZA ve Masta Killa’nın 5 dolarlık sözleri ve bilimsel flow’ları, RZA’in gürültülü koçluğu, U-God’un cesur törpüsü ve kendi adını taşıyan parçasıyla yıldızlaşmaya başlayan Method Man’in kaygan konuşmaları...
Grup, Can It Be All So Simple, C.R.E.A.M. ve Tearz gibi melankolik anılar ve çağrışım yapan ayrıntılardan oluşan bir üçleme oluştursa da mitolojilerine ve şiirlerine erişmek isteyenlere nadiren de olsa kolay yollar sundu. Öte yandan Wu’nun kendine özgü kolektif sesi, ekip odaklı Odd Future’dan kelime cambazı Logic’e, karanlık Pusha T’den vahşi Young Thug’a kadar çok sayıda müzisyene ilham verdi.