Her şeyin yoluna gireceğini ummak ve girmeyeceğinden endişe etmek hakkında bir reggae başyapıtı.
Exodus
Bob Marley & The Wailers
46
Bob Marley’in 1977’nin başlarında dokuzuncu albümünü kaydetmesinden önceki yıllarda, Jamaika’da siyasi şiddet muazzam bir artış göstermiş, ülkenin iki ana partisi olan Jamaika İşçi Partisi ve Ulusal Halk Partisi’ne bağlı çete ve paramiliter gruplar birbirlerini üç haneli rakamlarla öldürmüşlerdi. Marley, Aralık 1976’da ülkedeki seçimlerden kısa bir süre önce Smile Jamaica Konseri ile havayı yumuşatmak için devreye girmiş, ancak gösteriden iki gün önce bir ev baskını sırasında vurulmuştu. O, yine de sahneye çıktı.
Exodus’ta her şeyin yoluna gireceği umudu ve girmeyeceği endişesi arasındaki gerilim rahatlıkla hissediliyor. Marley, albümü Londra’da kendi kendine uyguladığı sürgünü sırasında kaydetti. Bu mesafe, Jamaika hakkındaki iyimserliğine de temkinli bir ışık tutuyor. Marley’in politik düşünceleri hiçbir zaman kamuoyunun ilgisini çekmemiş olsa da albümün en moral verici şarkıları kişisel, romantik ve ruhani konulara yönelik. Tıpkı Three Little Birds ya da aşk acısı çeken Waiting In Vain ve mirası tanımlayan One Love gibi.
“Exodus, Bob ve grubunun birer sanatçı olarak hem kendileri hem de genel anlamda müzik için yaptıkları açısından en çığır açıcı kayıt... O, oyunun kurallarını yeniden belirleyen bir sound’du.”
Ziggy Marley