Toplumsal coşku uyandıran marşlarla dolu, kültürel bir dönüm noktası.
58
Noel Gallagher, (What’s the Story) Morning Glory?’yi kaydetmeye başladığında ‘Zorlu İkinci Albüm Sendromu’nun üstesinden gelmenin yeni bir yolunu buldu. Oasis’in 1994 tarihli muazzam ilk albümü Definitely Maybe, şaşırtıcı bir giriş niteliğindeyken, bu albümde yer alanlar ise geniş kitlelere yönelik ve toplumsal coşku için yazılmış devasa marşlardı.
Çok geçmeden (What’s the Story) Morning Glory?’nin mükemmel bir rock grubunun sıradan ikinci albümünden daha fazlası olduğu anlaşıldı. Bu albüm, büyük egolar, tavırlar ve hırslarla dolu Britpop döneminin zirvesiydi. Ama hiçbiri Oasis’inkiler kadar büyük değildi. Bu kadar çok klasiğin aynı albümde yan yana yer alması nasıl mümkün olabilirdi ki? Wonderwall ve Don’t Look Back in Anger’ın yanı sıra Cast No Shadow’un melankolik yükselişi, Champagne Supernova’nın kozmik zirvesi ve albümle aynı adı taşıyan parçanın heyecan verici çıtırtısı... On yıllık bir dönemin hikayesi, 50 dakikada gözler önüne seriliyor.
Oasis’i o noktada durdurmak mümkün değildi. Bunu ancak grubun kendisi yapabilirdi. Ve (What’s the Story) Morning Glory? kaosu dizginleyerek büyülü bir şeye dönüştürdü.