Lana, samimiyet ve hicivle bir resim yapıyor. Aradaki farkı bulmamız için de bize meydan okuyor.
79
Lana Del Rey’in Hollywood ve Hamptons’la ilgili rüya manzaralarının içine sıkışmış dizeleri, onların ne kadar boş olabileceğini bir kutlamayla hatırlatıyor. Norman F*****g Rockwell!, adeta göz kırpan ve canlı bir albüm. Kariyerini özgünlüğün kurallarını çiğneyerek yapan bir sanatçıdan, tam da bu kurallar üzerine kesin bir yorum. Lana, samimiyet ve hicivle bir resim yapıyor. Aradaki farkı bulmamız için de bize meydan okuyor.
Albümün kapanışını yapan hope is a dangerous thing for a woman like me to have - but I have it adlı parça, sade piyano akorları eşliğinde söylenen ve birinci ağızdan yapılan bir itiraf niteliğinde. Bu çalışma, bir şarkı gibi paketlenmiş olsa da aynı zamanda gösterişli bir şekilde sinematik. Sylvia Plath’e yaptığı göndermelerle kendi hayatından anekdotları iç içe geçirerek bize neyin gerçek olduğunu bir kez daha sorgulatıyor. Lana, “a woman like me/benim gibi bir kadın” ifadesini tekrarladığında, sanki alay ediyormuş hissettiriyor. O, son on yılını dışlanmış bir pop idolü, cadı, pin-up, şair, günahkar ve azize kişiliklerini karıştırarak, tartışmalı bir hale getirme çabasıyla geçirmişti. Burada, daha da cesur bir şey öneriyor: Karmaşık bir kadından daha tehlikeli olan tek şey, vazgeçmeyi reddeden bir kadındır.
“O, çok gizemli. Neden bahsettiğini biliyormuşum gibi hissediyorum... Ama sonra neredeyse onunla yapamayacağını hissediyorsun.”