Bristol’dan yatıştırıcı bir ruh ve kaynayan paranoyanın öncü karışımı.
87
DJ ve MC kolektifi Massive Attack, kendi memleketleri Bristol’daki Karayip diasporasının reggae müziklerinden olduğu kadar yeni ortaya çıkan Birleşik Krallık rap’inden de ilham alıyor. Ekip, olağanüstü berraklığı dumanlı bir paranoyayla karıştırarak yepyeni bir estetik oluşturdu. Tedirginlik ve uyum arasındaki bu gerilim, albüm boyunca devam etse de Unfinished Sympathy ile zirveye ulaşıyor. Sıcak yaylı orkestrasyonlarını ürkütücü vokal örnekleri ve solist Shara Nelson’ın karşılıksız bir aşka ağıt yakan özlem dolu vokaliyle eşleştiren Massive Attack, yatıştırdığı kadar heyecanlandıran beş dakikalık bir soul klasiği yaratıyor.
Grup, “trip-hop” adı verilen yeni bir türün mucidi olarak anılmaya devam ederken, onları izleyen düzinelerce müzisyen ve yüzlerce chill-out listesi ortaya çıkaracaktı. Blue Lines’ta rahatlatıcı hiçbir şey yok: Coşkulu melodilerinin ortasında karanlık vokaller ve groove’larının arasında ise neredeyse distorsiyona dönüşen bir bas hattı var. Omzunun üzerinden geriye bakmak için her zaman bir neden vardır.
“Hiçbir zaman idealist biri olmadım ama yaptığımız şeyin başka insanların hayatlarını değiştirebileceğini hissettim.”