Het grote afscheid van The Beatles is ook de ultieme toegangspoort tot hun universum.
3
De producer Giles Martin, zoon van de legendarische Beatles-producer George Martin, heeft Apple Music eens verteld dat Abbey Road de perfecte toegangspoort is tot het Beatles-universum, omdat het zo modern klinkt. En dat is waar: hoewel andere albums van The Beatles een specifieke tijdsperiode oproepen − inclusief de bijpassende pakken, bobkapsels, speelse experimenten met popmuziek en kleurrijke psychedelische uitspattingen − klinkt Abbey Road gewoonweg als vier enorm getalenteerde personen die samen het ene na het andere onvergetelijke nummer ten gehore brengen.
"Het kwam bijna niet voor dat we samen zaten en het tot niets leidde. Er was altijd wel een soort idee."
Het elfde en voorlaatste album in het oeuvre van The Beatles was de laatste plaat waarop alle vier de leden tegelijkertijd samenkwamen in de studio. En hoewel het onmogelijk is om één langspeler aan te wijzen als meest impactvolle, is Abbey Road uit 1969 het meest tijdloze album. Het is eenvoudigweg een perfecte, ongeëvenaarde verzameling nummers van een revolutionaire band op zijn creatieve hoogtepunt.
Abbey Road, dat het titelloze album uit 1968 opvolgde ('The White Album'), is een relatief compacte weergave van het volledige repertoire van The Beatles. Qua sfeer gaat het alle kanten op: monter ('Here Comes the Sun'), een beetje experimenteel ('Come Together', 'Polythene Pam'), huiveringwekkend én monter ('Maxwell's Silver Hammer'), romantisch ('Something'), eigenaardig ('Octupus's Garden', 'Mean Mr. Mustard') en dankzij de acht songs tellende en zestien minuten durende medley die het album afsluit ook nog speels in vorm. De krachten van de meest dynamische popband ooit namen wellicht af, maar niet voordat de leden een afsluitend album vol ongeëvenaarde creativiteit en kameraadschap uitbrachten.