Soepele beats en harde raps: Wu's meesterwerk blies de scene omver.
Enter the Wu-Tang (36 Chambers)
Wu-Tang Clan
37
In 1993 was Wu-Tang Clan een meedogenloos alternatief voor de barokke G-funk. De weelderige grooves van Dr. Dre kan je zien als een muzikale versie van de film Terminator 2. De rauwe, bloederige en vervormde producties van RZA op het debuutalbum zijn dan de muzikale versie van Reservoir Dogs. Het unieke geluid dat voortkwam uit het meest onvertegenwoordigde stadsdeel van New York, namelijk Staten Island, zat boordevol soulbreaks, stukken uit mysterieuze kungfufilms, vervormde keyboardfragmenten, klikjes en haperingen.
Wu-Tang ontstond als een 9 leden tellende crew met een mix aan stijlen en stemmen. Denk aan de gewelddadige beat poetry van Raekwon, Ghostface Killah en Inspectah Deck, de rauwe, schreeuwerige rapstijl van Ol' Diry Bastard, de eloquente en haast wetenschappelijke flows van GZA en Masta Killa, de onstuimige ondersteuning van RZA, de grove diepe stem van U-God en de vlotte babbel van Method Man, die los ging op de naar hem vernoemde track.
Hoewel melancholische herinneringen zoals 'Can It Be All So Simple', 'C.R.E.A.M.' en 'Tearz' samen een beeldende trilogie vormden, zorgde Wu-Tang Clan ervoor dat hun mythologie en poëzie niet gemakkelijk toegankelijk waren. Ze brachten een unieke ophef teweeg. Iedereen uit vergelijkbare crews zoals Odd Future, de welbespraakte Logic, de maffia-achtige Pusha T en de wilde Young Thug mogen hen daar dankbaar voor zijn.
