Een portret van de excessen van de jaren 70 en een soundtrack voor de neergang.
99
Begin 1976 bracht Eagles de compilatie Their Greatest Hits 1971-1975 uit. Het album stond zo’n vijf jaar in de albumlijst Billboard 200 en werd het bestverkochte Amerikaanse album van de 19e eeuw. En toen moest de band nog zijn populairste nummer ooit uitbrengen: het titelnummer van Hotel California. Op die plaat schudde de band zijn roots in countryrock van zich af, om de overstap te maken naar de grootste stadions ter wereld.
Die overgang hangt voor een groot deel samen met de komst van het nieuwe bandlid Joe Walsh. De gitarist zorgde voor een uitroepteken achter het adembenemende verhaal van Don Henley en leverde en passant een van de meest dramatische gitaarsolo’s in de rockgeschiedenis. De overtuiging van zijn spel doen ook ‘Victim of Love’ en ‘Life in the Fast Lane’ kolken. Dat laatste nummer is een − of misschien zelfs het volmaaktste − verslag van het hedonistische Hollywood. Hotel California is zowel een portret van de excessen van de jaren 70, als de soundtrack van de onvermijdelijke, meedogenloze neergang.
“Er waren wel wat spanningen, maar alleen op het creatieve vlak. Daarna bereikten we meer succes dan we ooit durfden te dromen. Vanaf dat moment was er geen weg meer terug."